යුද්ධයෙන් විනාශ වූ අපගේ සමාජ ව්‍යුහය හේතුවෙන්, වැඩිහිටි සුභසාධනය කාලයේ අවශ්‍යතාවයක් බවට පත්ව ඇත. දරුවන්ට ජීවිතය දුන් දෙමාපියන් රැකබලා ගැනීම දරුවන්ගේ වගකීමක් වුවද, වත්මන් තත්ත්වය තුළ එය කළ නොහැකි වෙමින් පවතී.මෙලෙස උතුරු පළාතේ ගරු ආණ්ඩුකාර එන්. වේදනායකන් පැවසීය.
පූන්තෝට්ටම්, කොවිර්කඩවයි සහ තුන්නාලයි මධ්‍යයේ පිහිටි ‘කරවයි සුභසාධන නිවස’ අද අඟහරුවාදා (2025.08.05) උදෑසන උතුරු පළාතේ ආණ්ඩුකාරවරයා විසින් විවෘත කරන ලදී.
මෙම උත්සවයේදී අදහස් දැක්වූ ගරු ආණ්ඩුකාරවරතුමා පැවසුවේ දෙමළ ඩයස්පෝරාවේ බොහෝ දෙනෙක් මෙහි ආයෝජනය කරන බවයි. ඔවුන්ගෙන් ඇතැම් ආයෝජන හරහා වෙහෙස මහන්සි වී වැඩ කිරීමට කැමතියි. බොහෝ දෙනෙක් එම ආයෝජන හරහා ජනනය වන ශ්‍රමය මෙහි නැවත ආයෝජනය කරති. සමාජය සඳහා එවැනි නිවාසවල ආයෝජනය කරන අය සිටිති.මෙම කටයුතු කරීම සඳහා උතුරේ ජනතාව වෙනුවෙන් මම කතිරවේලු මනෝහරන් මහතාට සුබ පතමි.
ඒ සමඟම, ඩයස්පෝරාවෙන් ආධාර ලබා දුන් බොහෝ දෙනෙකුට මෙහි ජනතාව වංචා කළ අවස්ථා තිබේ. ඒ කාලයේ පැවැත්වූ රජය එසේ දැයි මෙහි සිට ජනතාව ජනතාව එසේ විය බව මා නොදනිමි. රජුගේ මාර්ගය ජනතාවගේ මාර්ගයයි ලෙස අතීතයේ පැවසූ දේ නිවැරදියි.
අද, ස්වාමිපුරුෂයා සහ භාර්යාව යන දෙදෙනාම රැකියාවට යති. තම දරුවන් රැකබලා ගැනීමට දෙමාපියන් අවශ්‍ය වේ. දෙමව්පියන් ක්‍රියාකාරී වන තාක් කල් නිවසේ තබා ගන්නා දරුවන් ඔවුන්ගේ ක්‍රියාකාරී ධාරිතාව අඩු වූ විට පිටත තබනු ලැබේ. එවැනි නිවාස එවැනි දෙමාපියන්ට රැකවරණයක් වනු ඇත.
දැන් අපි අකෘතඥ වෙමින් සිටිමු. අපව හදා වඩාගත් දෙමාපියන් රැකබලා ගැනීමට අපට පහසුවෙන් අමතක වේ. දෙමාපියන්, එනම්, අපගේ වැඩිහිටියන්, විශාලතම වත්කමයි. අත්දැකීම් වලට වඩා හොඳ ගුරුවරයෙකු ලෝකයේ නැත. එවැනි පළපුරුදු පුද්ගලයින් අපගේ වැඩිහිටියන් – අපගේ දෙමාපියන්. අද අපේ තරුණ සමාජය ඔවුන් අහිමි කරමින් සිටී.
ඒ සමඟම, අපි වැඩිහිටියන්ට ගරු කරන්නට නොදන්නා අය බවට ද පත්වෙමින් සිටිමු. අද තරුණ පරපුර සමාජය යනු කුමක්දැයි නොදනී. ඔවුන් වටා සිටින මිනිසුන් කවුදැයි ඔවුන් නොදනී. මෙම දරුවන් පොත් පණුවන් ලෙසවත් වැඩෙන්නේ නැත. ඔවුන් ටියූෂන් පණුවන් ලෙස ඇති දැඩි කරනු ලැබේ. ඔවුන් අන් අයට උදව් කරන්නට නොදන්නා අය බවට පත්වේ. එම නිසා එවැනි නිවාස අපගේ සමාජයටද අත්‍යවශ්‍ය අවශ්‍යතාවයක් බවට පත්වෙමින් පවතින බව ගරු ආණ්ඩුකාරවරතුමා පැවසීය.
